Ми се повраќа. Ми се повраќа, ама не како кога си јадел расипана шунка, туку како кога си ѓон пијан и ти доаѓа нагон на повраќање цело време, ама пустото само рикаш како магаре - а никако да повратиш да ти олесни. Поради тоа ќе си земам за право во овој пост да бидам нешто повулгарна од обично.Како

Пред еден месец на еден мој драг пријател од Турција, исто студент тука во Фулда, му го покажав филмот Прашина од Милчо Манчевски. Знаеше за Манчевски и за Пред Дождот, но за Прашина не знаеше, и покрај тоа што бев уверена дека тој филм во Турција имаше голема промоција. За време на филмот, Јенер ме праша: "Јована, кога

Читам весници, гледам вести и не ми се верува! И вернициве почнале да тепаат низ градов. Со клоци, со шамари, со тупаници... А одсекогаш мислев дека оние што се верници веруваат дека со разговор се решаваат проблеми.Се собра група на млади архитекти да протестираат против црква на плоштад. И јас иако неприсутна таму, им ја давам целата моја

Си праат муабет Јуџи (Народна Република Кина) и Сасан (Исламска Република Иран) муабет. Јуџи му покажува на Сасан слики од нејзиното родно место во Кина, некое си мало градче со 5 милиони жители, и стигаат до една слика со едно многу слатко кутре. Јуџи се растажува целата.Јуџи: Ова е моето куче.Сасан: Баш е слатко.Јуџи: Пред недела дена ни

Чест ми е да ви преставам еден бенд од Нови Сад што се вика Перо Деформеро. Спешл тенкс то Оги!

Пред неколку години излезе нели оној мјузикл Мулен Руж со Никол Кидман. На вести го отупеа тогаш што бил Мулен Руж на времето, што тој значел за Париз... И јас целата заинтересирана после една таква емисија, одам и ја прашувам мајка ми: Мамо, што е всушност Мулен Руж? Почнува мајка ми да ми објаснува - кабаре, ама не

Пред неколку дена бев во Франкфурт.Се шетам низ еден ултрамодерен шопин центар, а од далечините наслушувам некоја позната мелодија, ама не можам да препознаам која е. Се наближувам до една продавница, внатре екстремно нискоквалитетна роба, сите партали во боите на виножитото, мириса на расипана расолница, а од звучниците рокнато до даска:Ала, Ала, Ала то не ваљасве си мени

Иако овој блог беше наменет за друга употреба, решив и јас да се испробам во блогерските води. Да видиме колку ке ме држи... Во Германија има една работа што се вика Семестертикет. Плакаш школарина на факултет, а со тоа ти даваат и карта за воз која што важи цел семестар за целата сојузна држава во која што живееш.